తృతీయప్రకరణమ : ఉద్దాలకోపాఖ్యానము
ఉద్దాలకోపాఖ్యానము
2587
తనరారఁ బూర్వ ము-ద్దాలకుం డనెడు
మునిపుంగవుఁడు చిత్త-మును గనిపట్టి,
2588
పనిఁబూని శిక్షించి -పరమందు జెందె;
ననిన శ్రీరాముఁ డి ట్లనె మునినాథ!
2589
గొనకొని యుద్ధాల-కుఁడు నిజచిత్త
మునుగెల్చి సంతోష-మున ముక్తుఁడైన
2590
తెఱఁగు నా కతికృపఁ -దెలుపవే! యనినఁ
జిఱునవ్వు నవ్వి వ-సిష్ఠుఁ డిట్లనియె
2591
“ అనఘాత్మ! యుద్దాల -కాఖ్యచే నొప్పు
మునిగంధమాధన-మున కేఁగి, యచట
2592
ఘనతరంబుగ వివే-కస్వాంతుఁ డగుచుఁ
దనలోనఁ దా నిట్లు -దలఁచె నంతటికిఁ
2593
బరమ ప్రధానమై -ప్రాప్తమైనట్టి
సరసప్రకాశ మె-చ్చట నుండి చూతు?
2594
నేనెన్నటి కి దుఃఖ నీరధిఁ గడచి.
యానంద మొందుదు? ననుచుఁ జింతించి,
2595
గ్రక్కున సకల సం కల్పముల్ విడిచి,
యక్కడఁ బద్మాస -నాసీనుఁ డగుచు
2596
హరినిఁ గుఱించి మ-హానిష్ఠమీఱఁ
జిరతర తప మొప్పఁ-జేయుచు నుండె
2597
నప్పుడతని చిత్త -మాధ్యానపటిమ
నెప్పుడో విడిచి తా-నేమేమొ తలఁచి,
2598
క్రోఁతికైవడిఁ దిరు-గుచునుండు టెఱిఁగి,
యాతాపసుఁడు రోష -మగ్గలింపఁగను
2599
ఆచిత్తమును బట్టి-యంతరంగమున
నాచక్రధరుని పా-దాబ్జంబులందు
2600
నిలిపి బంధించిన, -నిగుడి చిత్తంబు
తలఁపు లేమో తాను -దలఁపుచు, విషయ
2601
వాసనలను గూడి -వర్తించి మరల
నాసంయమీశ్వరు -నచట వంచించి,
2602
తక్కక పక్షి చం-దమున బాహ్యమున
దిక్కుల నెగురుచుం -దిరుగుచు మించి,
2603
యొకవేళ నభమునం -దుదయార్కు పగిదిఁ
గకపెకఁ జేయుచుఁ -గనిపించుచుండు;
2604
నొకవేళ గగన మ -ట్లూరక యుండు,
నొకవేళ శూన్యమౌ, -నొకవేళ నుఱుకు
2605
నొకవేళ స్థిరముగా -నుండిన ట్లుండు;
నొకవేళ యోజన -లూరకె చేయు;
2606
నీవిధంబున నిల్వ -కెగురు చిత్తమును
భావించి, యచ్చోటుఁ -బాసి యాతపసి
2607
భూమిఁబరిభ్రమిం -పుచును జరించి,
యామీఁద నొక్క నాఁ -డందొక దిక్కు
2608
తెరలు చిత్తంబు ను-ద్దేశించి తాను
పరుఁడై వివేకించి -పలికె ని ట్లనుచు
2609
“ అక్కట చిత్తమా!-హరియందు నిలువ
కెక్క. డికో తేర -కేగుచున్నావు.
2610
ధరను మాయా సంప-దల విచారించి,
కరఁగి నీవేమి సౌ-ఖ్యముల నొందెదవు?
2611
కామంబు లతిదుఃఖ-కరము లటంచు
ధీమంతులగువారు -తెలిసిన వేళ
2612
నీప్రయత్నంబులు -నిరసింతు, రప్పు
డీప్రపంచముతోడ -నేఁగెద వీవు,
2613
ఇంతలోన నిటు -హింసలను బెట్టినను
నంతట నీ కేమి -యబ్బె సౌఖ్యంబు?
2614
శాంతామృతముఁ గ్రోలి -సంతసింపకను
వింతవింతలు చూపు -విషయసౌఖ్యముల
2615
మరగి నీ వరుగు టి-మ్మహిని సంతాన
తరువాశ్రయింప, కా -తపకాలమందు
2616
మరుభూమిలోఁ జైత్ర -మధ్యాహ్నమునను
చరియింపు చుండెడి -చందంబుగాదె?
2617
మురియుచుఁ బాతాళ-మున నుండు, మింటఁ
దిరుగుచు నుండు మే-తెఱఁగున నైనఁ
2618
దఱుదైన శమనామృ-తంబు గ్రోలకను
దొరకదు నీకు సం -తోష మెందునను,
2619
మొనసిన కల్మిలే-ములు దలంపుచును
పనిఁబూని సుఖదుఃఖ -పరవశత్వమునఁ
2620
జొక్కిస్రుక్కుట మాని -సుస్థిరజ్ఞాన
మొక్కటి సంతోష -మొసఁగు నటంచుఁ
2621
దెలియలే వైతి వింద్రియములకెపుడు
వలనుగా దాసుని -వలె మెలంగుచును,
2622
పరువడిగా శ్రోత్ర -భావంబు నొంది,
మురిసి ఘంటా నాద-మును విని చొక్కి
2623
యుడుగక వేఁటకా -డొడ్డిన వలను
బడుజింక గతిని లోఁ-బడకువే మనస!
2624
చర్మభావము నొంది -సంస్పర్శ సుఖము
సర్మిలిఁ గోరి మ-హాగజేంద్రుండు
2625
కరణితో నెరయ న-క్కడఁ బర్వుఁ బాఱి
యరిగి యచ్చటి యోద-మందుఁ దాఁగూలు
2626
కరిణిని సంసార -గహన కూపమునఁ
బరువడి నెఱిదప్పి -పడకువే మనస!
2627
వదలక రసనభా-వము నొంది యెఱ్ఱ
నదిమి మ్రింగెద నంచు -నరిగిఁ గాలమును
*టీక:- ఎఱ్ఱ- ఎర, చేపలు పట్టుటకు గాలము కొసన తగిలించు ఆహారము.
2628
మ్రింగిచచ్చినయట్టి -మీనంబు పగిది!
బొంగుచు రుచిఁ గోరి -పొలయకే మనస!
2629
నేత్రభావము నొంది -నిగుడుచు మీన
నేత్రలు మొదలుగా -నెఱయు దృశ్యముల
2630
యందాసపడి యగ్ని -నణఁగిన మిడుత
చందంబుగా నీవు -చావకే మనస!
2631
పనుపడి నాసికా-భావంబు నొంది,
ఘనసుగంధముఁ గోరి-కమలమధ్యమున
2632
జెఱయున్న భృంగంబు -చెలువునఁ గర్మ
చిరవాసనలయందుఁ జిక్కడే మనస!
2633
మెఱయు జింకయుఁ, గరి, మిడుత, మీనంబు,
నరయఁగా భృంగ మి-ట్లాశలఁ బొంది,
2634
యొక్కటొక్కటిచేత -నొకటొక టణఁగు
నక్కట! యిటువంటి -యైదింద్రియముల
2635
నెనసియుండంగ నీ-వెటు తరించెదవు?
చెనఁటుల పొందు వ-ర్జింపవే మనస!
2636
అటువంటి వాసన-లన్ని బంధకము,
లిటువంటి రీతుల -నెఱిఁగి, వైరాగ్య
2637
చింతన సతతంబుఁ జేసిన నీవు
శాంతిఁబొందెదవు ని-శ్చయముగా మనస!
2638
ఈవఱ కేను ని-న్నెఱుఁగక భ్రమసి,
నీవెనే ననుకొని -నీవు గావించు
2639
పనులు నేఁ జేసిన-పను లంచుఁ దలఁచి,
నినువేఱుఁగాఁ జూడ-నేరకుండితిని;
2640
సతతమందున నీవు-శాంతిఁ బొందకను
హితశత్రు పగుచు న-న్నేఁచుచుండితివి.
2641
పరమాత్మ నంతట భావించి చూచి,
నిరుపమ ప్రజ్ఞతో నిన్ను మ్రింగెదను;
2642
మఱికరి మ్రింగిన -మారేడు పండు
కరణి నాలో నీవు -కరఁగి పోయెదవు.
2643
కావున నీవు సం-కల్పముల్ విడిచి,
శ్రీవిష్ణురూపంబుఁ -జెందక మించి,
2644
యవయవకలిత దే-హము నాశ్రయించి,
యవిరళంబుగ నాత్మ-యందున్న నిన్నుఁ
2645
గనిపట్టశక్యంబు-గాదెవరికిని,
ననినిక్కుచుంటివా? -హరికటాక్షమునఁ
2646
జిక్కితి విపుడు నా చేత, బొంకించి,
యెక్కడఁ బోయెద -వింక మీఁదటను?
2647
సకలప్రపంచంబు -సత్తాస్వరూప,
మకలంక, మద్వయ -మని నిశ్చయించి,
2648
యాయాత్మ నే నైన -యప్పుడు వేఱె
నీయత్నములు సాగు -నేవెఱ్ఱిమనస!
2649
అలరుచు దేహేంద్రి-యములు నే ననుచుఁ
దెలియుచుండెడి తెల్వి -తేటయై తుదను
2650
ఆపరబ్రహ్మమై -యంతట నిండి,
దీపించు నారీతి -తెలియనీయకను
2651
అజ్ఞానవైరి ని-న్నలమటఁ బెట్టెఁ;
బ్రజ్ఞచే నటువంటి -పాపాత్ముఁ బట్టి,
2652
తునుమాడి యధిక సం-తోషంబు నొంది,
యనిశంబు నీ వాత్మ-యందుండు మనస!
2653
నిన్నునే నెఱుఁగుదు -నిశ్చయంబుగను,
నన్నునీ వెఱిఁగిన -నాత్మ విభ్రాంతి
2654
విడువు, మటంచు వి-వేకంబు మదికిఁ
బొడకట్టి, బహువిధం-బుల బోధసేసి,
2655
విడువక, యటమీఁద -విషయేంద్రియముల
కెడము తానై ప్రేమ -నిట్లని పలికె
2656
“ నెలవుగాఁ దనకుఁ దా-నేబంధకంబుఁ
గలిగించుకొని, యందుఁ- గడపటఁ జిక్కి,
2657
కరఁగిచచ్చు పసిండి -కాయలోఁ బురుగు
కరణి నాశాపాశ -కలితదుఃఖముల
2658
ననుభవించితి రింద్రి-యములార! మేలు
వినుఁడు!నేఁ జెప్పెద -విషయవాసనలఁ
2659
బొందక, వైరాగ్య -బుద్ధితోఁ గూడుఁ
డందున్న సుఖము మీ -కబ్బు నిక్కముగ”
2660
ననుచు నింద్రియముల -కాప్తవాక్యముల
వినిపించి, యటమీఁద -విషయవాసనలఁ
2661
గనియిట్టు లనె నింకఁ -గరణంబులందుఁ
జుణుఁగుచు మీరింకఁ -జొచ్చి వేధింప
2662
వలవదు, దృఢముగా -వైరాగ్య బుద్ధి
నిలఁగూడి వర్తింపుఁ -డిందున మీకుఁ
2663
గలుగు సౌఖ్యం బని -గట్టిగాఁ జెప్పి,
తొలఁగని యజ్ఞాన -ధూర్తు నీక్షించి
2664
పలికె ని ట్లని త్రాటఁ -బామున్నకరణి
నలఘు పరబ్రహ్మ -మందుండి నీవు
2665
విపరీతములు చూపి -వెఱపింపుచుంటి,
విపుడు నీ మూలంబు -నెఱిఁగితి నిన్ను
2666
గావను, సుజ్ఞాన -ఖడ్గంబు నెత్తి
యీవేళ నినుఁ ద్రుంచి -యిలపై నణంతు”
2667
ననిప్రతాపింపుచు -నజ్ఞానధూర్తు
ననఘుఁడై ఖండించి, -యచలాత్ముఁ డగుచు
2668
నటశుచి స్థలినిఁ బ-ద్మాసనమందు
ఘటికుఁడై కూర్చుండి -కనుఁగవ మోడ్చి,
2669
ధారాళముగ మారు-తమును రేచించి,
పూరించి కుంభకం-బున నిల్పి, మదిని
2670
నెఱిఁగి ప్రాణములతో -నింపొందఁ గూర్చి,
పరఁగ హృదగ్నినిఁ -బ్రబలింపఁ జేసి,
2671
కాయమా యగ్ని క-క్కడ సమర్పించి,
మాయనడంచి ని-ర్మల భావుఁ డగుచు,
2672
సరవి నాధారాది -చక్రషట్కంబుఁ
గరమొప్ప దాఁటి, శృం-గాటకమందుఁ
*టీక:- షట్‌-చక్రములు – 1. మూలాధారము (పృథ్వీచక్రము), 2. స్వాధిష్ఠానము (ఆపశ్చక్రము), 3. మణిపూరము (అగ్నిచక్రము), 4. అనాహతము (వాయుచక్రము), 5. విశుద్ధి చక్రము (ఆకాశచక్రము), 6. ఆజ్ఞాచక్రము (మనశ్చక్రము). [ఇవి మానవ దేహమున కాధారమైన చక్రములు] *టీక:- శృంగాటకము- నాలుగు త్రోవలు కలిసిన దారి
2673
గదలక నాసికా -గ్రంబు పై దృష్టిఁ
గదియించి నడిమి మా-ర్గంబునఁ బోయి,
2674
కరమర్థితో దీర్ఘ -ఘంటారవంబు
మొఱయు సహస్రార -మునఁ జేరి, యవల
2675
చలమున నూరక -శ్రమ నొందు ప్రాణ
ములుచేతనామృత-మున శాంతికొఱకుఁ
2676
బొంది, తదాకాశ-మున దోఁగి చాల
నందుసంపన్నంబు -లయ్యె నయ్యెడను;
2677
మనము నంతర్బాహ్య -మధ్యంబులందు
ననఘమై, పరిపూర్ణ-మైనిండియున్నఁ
2678
బరతత్త్వమునఁ బొంది -పరమసంతోష
భరితమై వెలి చలిం-పక నిల్చియుండె.
2679
తపసియు హృదయాగ్ని -దగ్ధ దేహంబు
నపుడు బోధామృత -మందుంచి, శాంతిఁ
2680
బొందించి, చక్రిరూ-పుధరించి, శమము
నొంది. కొన్నాళ్లట్ల -యుండి, పిమ్మటను
2681
గ్రమమొప్పఁగా నిర్వి-కల్పసమాధి
నమరఁగా సాధింప, నంతరంగమునఁ
2682
బరఁగఁ దోఁచిన ప్రతి -భాసల నాత్మ
కరవాలమున వేగ -ఖండించి వైచి,
2683
భ్రమపెట్టు తద్వి క-ల్పనముల నెల్లఁ
బ్రమదంబుతో నెడఁ బాసి, యామీఁద
2684
నమలమై నట్టి హృదాకాశమందుఁ
గమలాప్త చంద్ర ప్ర-కాశముల్ గప్ప
2685
నమరు నజ్ఞాన గాఢాంధకారమును
సమయించి, మీఁది తే-జంబును గాంచి.
2686
ఘనతరమైనట్టి -కమలాకరమున
మొనసి చొచ్చిన గజం-బువిధంబుగాను
2687
మొనసూపు తత్తేజ-మును దునుమాడి.
యనువొందఁ దేజో, మ-హాంధకారంబు
2688
లనుమోహ, నిద్రల-నటు దాఁటి, యోగి
వినుత మైనటువంటి -విశ్రాంతి! బొంది.
2689
సరసత ధ్యానాను -సంధానపటిమ
నఱిముఱి ధన్యమై, -యచలమై. మఱియు
2690
విమలమై, యాత్మ సం-విత్పరిస్పంద
నముచేతఁ గనకంబు-నవ్యభూషణము
2691
తానైవెలుంగు చం -దంబున విశ్వ
మై, నిరుపమ చిన్మ -యత్వంబు దాల్చి,
2692
తడయక యాత్మ చి -త్తమున నైల్యంబు
విడిచి, చిత్తంబును -విడనాడి, శుద్ధ
2693
చిత్తస్వభావ మం-చితముగాఁబొందె
నత్తాపసుండు బో-ధానురక్తినను
2694
వలనుగా వాసనా -వర్ణితుఁ డగుచు
నలచిదంబర రూప-మైప్రకాశించి,
2695
యనుపమపరమామృ -తార్ణవ మందు
మునిఁగి, తద్రూప మి -మ్ముగ విడనాడి,
2696
యరుదుగా నిదమిత్థ -మనరానిచోట
మఱియును సత్తా స -మానత నొంది.
2697
వరపరమానంద వార్థి తా నగుచుఁ,
బరఁగ నిర్వాత దీ-పము భంగి నిలిచి.
2698
భాసురచిత్ర రూపము మాడ్కిఁ జేష్ట
బాసి, చలింపక -బ్రాహ్మణోత్తముఁడు
2699
అలఘనానంద ప-ద్మాకర మందె
యలఘుచిన్మయ హంస-మైయొప్పుచుండె.
2700
ఆరీతిఁ జిరకాల -మందున్నఁ జూచి,
యోరుపు చాలక -యురువిచిత్రములఁ
2701
దొడరి చూపుచు దేవ దూతలు మించి,
కడువడి యోగ వి-ఘ్నములు సేయఁగను,
2702
నాయతిశాంతుఁడై-యచ్చోటు విడిచి,
పోయియొక్కకదినం-బొక్కొక చోట,
2703
నొకచోట నొకమాస, -మొకవత్సరంబు,
నొకచోటఁ బెక్కేండ్లు -నుండి పోవుచును,
2704
శాంతుఁడై తాపసా-శ్రమములయందు
వింతవింతల నొప్పు -విపినంబులందు
2705
వలనొప్ప విమలజీ -వన్ముక్తుఁ డగుచు,
నలుఁగక యిచ్ఛావి-హారియై తిరిగి,
2706
అలఘు చిత్తత్వ ఘ-నాభ్యాసములను
బొలుచు నా చిత్తును -బొంది యా మీఁదఁ
2707
జెలఁగు చిత్సామాన్య -చిదనుభవంబు
వలన నుద్దాలక -వరయోగివరుఁడు
2708
నలిని సత్తాసమా-నతఁ బొందె ననఁగ
నలరి రాఘవుఁ డిట్టు -లనియెఁ గ్రమ్మఱను
2709 “ మౌనీంద్ర! సత్తాస-మానత యెట్టి ?
దానతీయు “డటన్న నమ్ముని పలికె.
2710
అనఘాత్మ! తన కన్య -మైనది మిథ్య
యనుభావనను జిత్త -మణఁగఁగా నపుడు
2711
సహజమైనట్టి చి -త్సామాన్యమునకు
మహనీయ సత్తా స-మానత గలుగు,
2712
మొదటి సంశయ భయం-బులణంగునట్టి
పదమందుఁ జెంది ప్ర-పంచగేహమున
2713
లలితుఁడై కొంతకా-లంబు వర్తించి,
యలఘు శాంతినిఁ -బొంది. యచలసమాధి
2714
యందుండి, తద్దేహ -మట విసర్జించి,
యెందులఁ గొదువ లే-కిరవైన బ్రహ్మ
2715
పదమందుఁ బొందె నా-బ్రాహ్మణోత్తముఁడు;
కొదుక కీ యుద్దాల -కుని చరిత్రంబు
2716
వినిన మానవు లతి -విమలాత్ము లగుచు
ఘనముక్తి మార్గంబుఁ-గని సుఖింపుదురు.
2717
ధరణీశ! నీవు ను-ద్దాలక మౌని
కరణి నిన్నే నీవు -గనుచు, విశ్రాంతి
2718
నొంది, యుత్తమమైన యున్నతపదము
నందువర్తింపుచు నానంద మొందు”
2719
మనిన మౌనికి మ్రొక్కి, యారాఘవుండు
మనమున నూహించి -మరల నిట్లనియె
2720
మునినాథ సంసార -మున నుండి యొక్కఁ
డనఘుఁడై సుజ్ఞాని -యగుచు విశ్రాంతిఁ
2721
బొందిసంసార మొప్పుగఁ జేయుచుండు,
మందతన్ విడచి స -మాధిఁ గావించు;
2722
నటుగాక మఱి యొక్కఁ డారణ్యములను
పటువిరాగమునఁ బ్ర పంచధర్మముల
2723
మఱచి యే వేళ సమాధిఁ గావించు
నరయ నయ్యిద్దఱి-యందధికుండు
2724
ఎవఁ? డన్న నవ్వి ము-నీంద్రుఁ డిట్లనియె
457 “ అవనీశ! చెప్పెద -నారెండు గతుల
2725
వినుమెట్టు లనిన వివేకాత్ముఁ డగుచు
గొనమొదల్ గని, సర్వ గుణ సముహంబు
2726
జడమంచు, నాత్మ య బడమంచుఁ దెలిసి,
యడరఁ దదాత్మ తా నని నిశ్చయించి,
2727
యాంతరంగిక దృష్టి ననవరతంబు
శాంతుఁడై చిత్త విశ్రాంతి వహించి,
2728
పనుపడు దృశ్య ప్ర-పంచంబు మిథ్య
యనితాను ధ్యానించు-నటువంటివాఁడు
2729
హాయిగా సంసారి -యైయున్న నేమి?
పోయితపోవనం-బున నున్ననేమి?
2730
కొఱఁత లే, దతఁడు ము-క్తుండెచ్చ టున్న,
నరుదుగా సంసారి యగు యోగి కెపుడు
2731
ధరనిరుపాధి చే-తశ్శీతలత్వ
మిరవగుటం జేసి యెపు డరణ్యమున
2732
ఘనతరవైరాగ్య -కలితుఁడై, యోగ
మొనరించి, విమలుఁడై-యుపశాంతుఁడైన
2733
యతనికి, నతనికి -నరసి చూచినను
గతియొక్కటే, రెండు -గతులు గా వనఘ!
2734
లలినిఁ జేతశ్శీత -లత్వంబు మదిని
నిలువక చలియించె -నేని, యేమఱక
2735
మఱిహఠయోగ స-మాధిఁ గావించి,
పొరినిఁ దచ్ఛాంతినే -పొందఁగావలయు,
2736
నమరి యనంతుబు-లగు చిత్తతాండ
వములెల్ల నుపశాంతి -వలననే కాని,
2737
మఱివేఱె గతి నవి -మాన్పఁగా రాదు,
సరవి నందున శాంతి -సాధింపవలయుఁ;
2738
తరమిడినట్టి శాం తగుణంబు చేత
మఱిమఱి చిత్త స-మాధాన మొదవు.
2739
అంతటి యోగికి -నఖిలవాసనలు
శాంతంబులగు; సర్వ -సముఁ డగు నతని
2740
మదిబాహ్య మందే క్ర-మంబున నున్న
నదిచిన్మయంబై స-దానంద మొందు.
2741
సందేహరహితుఁడై, -శాంతుఁడై, మమత
యందంటి, యంటక -యచలాత్ముఁడైన
2742
ఘనుఁడింటిలో నున్న -గహనమందున్నఁ
గనుఁగొన నా రెండు గతు లొక్క సమమెఁ
2743
వలనుగా నిట్టి స-ద్వాసన నొంది.
చెలఁగు చిత్తం బేమి -చేసినఁ గాని,
2744
సేయనిదే యగు. -సిద్ధ మీవాక్య
మీయర్థమున సంశ-యింపకు మీవు,
2745
ఆసల రోసి ని-రాసక్తి నొందు
భాసురజ్ఞానాను-భవముచే స్వల్ప
2746
వాసనఁ గలిగిన -వరచిత్త మన్ని
చేసి, చేయనిదియై చిత్తులో నణఁగు
2747
అలమానసము దూర -మరిగి యం దొకటి
నలరఁగా ధ్యానించు-నట్టి కాలమునఁ
2748
దనువందు వెల్గు నా-త్మసుఖంబు, దుఃఖ
మొనర నెఱుంగక -యూరక యుండుఁ
2749
గావున, సకలవి కారముల్ మదిని
నావిమల చిదాత్మ- కంట దెద్దియును;
2750
నావిధ మెట్లన్న -నమర స్వప్నమున
బావిలోఁబడి లేచి, - బాగ మేల్కొనిన
2751
వానియంగములకు -వచ్చునే హాని?
మానవేశ్వర! దాని -మర్మ మె ట్లనిన
2752
మనమున నెద్ది స-మ్మతముగాఁ జేయ
కునికి సమాధాన -మూహించి చూడఁ
2753
జెలువొప్ప నిరతంబు -చిత్తశాంతంబు
గలుగు ధన్యునకు జ-గంబు భావింప
2754
సతతంబు చల్లనౌ, -శాంతంబు లేని
యతనికి దావాగ్ని-యైతోఁచు జగము;
2755
కావున శాంతమే -గావలె నరున,
కేవిధంబుననైన- నిది నిశ్చయంబు.
2756
ఇయ్యర్థమున నిపు -డితిహాస మొకటి
నెయ్యంబుతో విను -నేను చెప్పెదను.